Het lied van het Centraal-Afrikaanse landschap

Het lied van het Centraal-Afrikaanse landschap

Redactie Baaz

De artiesten zijn alles van olifanten tot grijze papegaaien en gorilla's tot boomkikkers. Hoe een miljoen uur aan regenwoudopnames duizenden bedreigde diersoorten zou kunnen redden.

Diep in een regenwoud in het noorden van de Republiek Congo bungelen onopvallend - verborgen in kleine dozen - vijftig microfoons aan de bomen, over een gebied ongeveer zo groot als Los Angeles. De persoon verantwoordelijk voor het plaatsen, is wetenschapper Peter Wrege, directeur van het Elephant Listening Project aan de Cornell University, New York. Hij probeert hiermee de roep van de ongrijpbare bosolifanten die hij bestudeert, vast te leggen.

Afgezien van de ongewenste aandacht van een paar eekhoorns, zijn de microfoons grotendeels onopgemerkt gebleven sinds Wrege en zijn team, samen met de Wildlife Conservation Society, ze in 2017 hebben opgezet. Gemiddeld pikten ze een tot twee olifantenoproepen op per week en daarnaast een episch koor van andere dieren in het wild.

Wrege, die de waarde van deze audiogegevens voor zijn eigen vakgebied kent, heeft de opnamen - een miljoen uur in totaal - beschikbaar gesteld voor onderzoekers overal ter wereld, via het Amazon Web Services (AWS) Open Data Sponsorship Program. Dit programma dekt de opslagkosten voor datasets die van grote waarde zijn voor de wetenschappelijke gemeenschap.

De bestanden hebben, volgens Wrege, een enorm potentieel voor natuurbehoudsonderzoek. Steeds meer wetenschappers beginnen 'soundscapes' te gebruiken als een manier om de biodiversiteit te monitoren, door samples te vergelijken van geluiden die gedurende een langere periode op dezelfde plaats zijn opgenomen.

Wrege schat dat de audiogegevens die zijn team de afgelopen drie jaar heeft verzameld de geluiden bevatten van honderden, zo niet duizenden soorten zoogdieren, amfibieën, insecten en vogels - alles van gorilla's en chimpansees, tot boomkikkers en papegaaien.

“Er zit zoveel informatie in deze opnames. Je zou ze kunnen gebruiken om een ​​willekeurig aantal verschillende dieren te bestuderen”, zegt hij. “We weten bijvoorbeeld dat de Afrikaanse grijze papegaai ernstig achteruitgaat en we weten dat we zijn roep hebben opgevangen. Als je deze soort bestudeert, kunnen er zeer waardevolle gegevens in zitten over zijn bewegingen en gedragspatronen."

Wrege spreekt uit eigen ervaring. Door het aantal olifantenoproepen dat hij gedurende een bepaalde periode in de opnamen detecteert te analyseren, kon hij het gedrag van bosolifanten bestuderen op een niveau dat voorheen niet mogelijk was. Hij kan hierdoor observeren hoe ze de omgeving verschillend gebruiken afhankelijk van de seizoenen, veranderingen in hun habitat en druk van menselijke activiteit.

“Een interessant ding dat we tot nu toe hebben geleerd, is dat de olifanten regelmatig in een gebied in het zuidwesten van de regio zijn, dat in het verleden werd gebruikt voor houtkap. Ze lijken dit leuk te vinden, net als gorilla's, vanwege de verhoogde secundaire groei van vegetatie, die meer voedselbronnen biedt”, legt hij uit.

“Niemand heeft ooit eerder naar dit soort verschuivend gebruik van een omgeving door een olifantenpopulatie kunnen kijken. Het echte voordeel van onze eerste reeks analyses is dat het gebruik van het landschap erg complex is. Dit is van cruciaal belang om na te denken over natuurbeschermingsstrategieën en mogelijke effecten van klimaatverandering op olifantenpopulaties.”

De audiogegevens hebben ook een belangrijke rol gespeeld bij het efficiënt inzetten van patrouilles tegen stropers. Wrege en zijn team analyseren de frequentie van schotgeluiden die ze oppikken in de opnames en delen de informatie met functionarissen in het Nouabalé-Ndoki National Park, waar het onderzoek wordt uitgevoerd.

Aanvankelijk bleek uit hun monitoring dat er meer illegale jachtactiviteit diep in het park was dan verwacht en dat deze 'hotspots' van de jacht regelmatig verschoven. Als gevolg hiervan zette het park vanaf begin 2018 een groter aantal stroperijpatrouilles in. Uit de gegevens blijkt nu dat dit effect lijkt te hebben gehad op het terugdringen van stroperij.

"Er zijn gewoon zoveel potentiële toepassingen voor de opnames", vervolgt Wrege. "We wilden ze delen op AWS, zodat we ze beschikbaar kunnen stellen aan zoveel mogelijk onderzoekers die geïnteresseerd zijn in natuurbehoud en biodiversiteit."

Het is een dataset die alleen maar lijkt te groeien, terwijl Wrege's gecamoufleerde luisterende oren het reilen en zeilen in dit grote, diverse en afgelegen deel van de wereld blijft vastleggen.

"En zoals het geval is met zoveel onderzoek, hoe meer we te weten komen, hoe minder we beseffen dat we het begrijpen", voegt hij eraan toe. “We weten nog zo weinig over bosolifanten. Ik denk dat er een onbeperkt aantal wetenschappelijke vragen zijn die je op deze data kunt afvuren.”

AWS Registry of Open Data

'Sounds of Central African Landscapes' is slechts een van de vele datasets die in de cloud beschikbaar worden gesteld via het AWS Open Data Sponsorship Program, dat de opslagkosten dekt voor datasets die van grote waarde zijn voor de wetenschappelijke gemeenschap.

Het programma heeft tot doel de toegang tot gegevens te democratiseren door deze beschikbaar te stellen voor analyse op AWS, en nieuwe cloud-native technieken, structuren en tools te ontwikkelen die de kosten van het werken met gegevens verlagen. Om zo de ontwikkeling aan te moedigen van gemeenschappen die profiteren van toegang tot gedeelde datasets.

Redactie Baaz
Door: Redactie Baaz
Redactie

Redactie Baaz

Redactie