Gastexpert: Fair evenwicht ontslagrecht is zoek
Gastexpert: Fair evenwicht ontslagrecht is zoek

Gastexpert: Fair evenwicht ontslagrecht is zoek

Redactie Baaz
Er worden minder ontslagzaken bij de rechter aangebracht. Dat zien niet alleen arbeidsjuristen zoals ik, maar ook de rechters zelf. Werkgever en werknemer proberen sinds de invoering van het nieuwe ontslagrecht eerder tot een schikking te komen. In de praktijk betekent dit dat de ontslagvergoeding die de werknemer meekrijgt vaak vele malen hoger is dan de wettelijke transitievergoeding. Dat was het nieuws van afgelopen week. De verwachting van velen is daarmee uitgekomen.

Minister Asscher begrijpt commentaar op nieuw ontslagrecht verkeerd

Tot nu toe was het commentaar van minister Asscher kort en bondig: de wet is nieuw en een evaluatie zal plaatsvinden in 2017, zo nodig zal de wet worden aangescherpt. Maar vrijdag 29 januari gaf de minister op zijn facebookpagina een uitgebreider commentaar. Toen ik het las was ik wel enigszins in verwarring. De minister begrijpt de commentaren als een verzoek om afschaffing van de ontslagbescherming. Ik heb dat niet gelezen, maar laat ik voorop stellen dat ik voor ontslagbescherming ben. En dat ik vind, dat als een werknemer een geschil heeft met zijn werkgever en zij er samen niet uit komen, een oordeel aan de rechter gevraagd moet kunnen worden.

Gedwongen huwelijken

Dat was zo en gelukkig is dat nog steeds zo. Maar ontslagbescherming wil niet zeggen dat een werkgever geen mogelijkheid meer heeft met succes een werknemer te ontslaan. En daar lijkt het inmiddels in sommige situaties wel op. Dit is waar ik, en niet alleen ik gezien de berichten van de laatste dagen, op heb gewezen. Een negatief en naar mijn mening ongewenst effect van het nieuwe ontslagrecht is dat de rechter strikt gehouden is aan de wettelijke regels en geen mogelijkheid meer heeft om soms af te wijken door geen, een hogere of een lagere vergoeding aan een werknemer toe te wijzen dan de, bijna met ijzer en staal vast gelegde, transitievergoeding. De rechters zijn met handen en voeten gebonden aan de wet. Werkgevers, ook als evident is dat hun werknemers zich zeer ongewenst gedragen op de werkvloer, krijgen het ontslag niet altijd meer rond. Daar zijn ondertussen voldoende voorbeelden van in de rechtspraak en in de media voorbijgekomen. Gevolg daarvan is dat er daardoor gedwongen arbeidsrechtelijke huwelijken ontstaan waarvan iedereen op de klompen aanvoelt dat dat ongewenst is.

Evaluatie WWZ vervroegen

Daarom pleit ik er al maanden voor om de evaluatie naar voren te halen en niet langer te wachten met de noodzakelijke aanpassingen, of zoals de minister het noemt aanscherping. Laat ik voorop stellen dat ik het met de minister eens ben dat een werkgever die een ontbindingsverzoek bij de rechter indient niet op zijn blauwe ogen hoeft te worden vertrouwd. Die werkgever zal dit verzoek dus moeten kunnen onderbouwen met een dossier. Maar de praktijk is grilliger. Soms is een dossier minder opgebouwd dan een andere keer. Dat kan allerlei redenen hebben, zoals de grootte van de onderneming, de verhoudingen binnen het bedrijf, tijd etc., maar betekent daarmee niet automatisch dat er niets aan de hand is en een ontslaggrond ontbreekt. Het zou rechters mogelijk gemaakt moeten worden hier flexibeler mee om te gaan. Dit kan prima zonder daarmee werknemers hun ontslagbescherming af te nemen. Noem het maatwerk, ja met oog voor de menselijke maat!

Redactie Baaz
Door: Redactie Baaz
Redactie

Redactie Baaz

Redactie