Gastexpert: Is Asscher de poes die het muizengaatje groter krabt?
Gastexpert: Is Asscher de poes die het muizengaatje groter krabt?

Gastexpert: Is Asscher de poes die het muizengaatje groter krabt?

Redactie Baaz

Sinds de invoering van het tweede deel van de Wet werk en zekerheid per 1 juli jl. is een werkgever verplicht om een werknemer die twee jaar of langer ziek is, bij ontslag een transitievergoeding te betalen. Voor 1 juli was hier geen sprake van. De arbeidsovereenkomst kon toen, na toestemming van het UWV, worden opgezegd zonder dat de werkgever, een enkele uitzondering daar gelaten, nog een vergoeding moest betalen.

Deze wijziging wordt door vooral kleine ondernemers als zeer onredelijk gezien. Immers, de werkgever heeft dan al twee jaar loon tijdens ziekte betaald en de nodige re-integratiekosten gemaakt. De transitievergoeding kan in de tienduizenden euro’s lopen. Kun je als ondernemer de transitievergoeding echter niet betalen, dan kun je er voor kiezen de werknemer gewoon in dienst te houden. Na twee jaar loondoorbetaling tijdens ziekte eindigt de loonbetalingsplicht. De zieke werknemer komt in aanmerking voor een uitkering. Hij hoeft niet meer te werken en er wordt dus geen loon meer betaald. Het risico bestaat dat de werknemer zich weer meldt als hij zijn ziekte overwint. Dan moet je hem weer aan het werk laten en zijn loon betalen. Eind juli bracht De Volkskrant deze constructie in het nieuws en vroeg mij om een toelichting. Voor politiek Den Haag was het artikel reden om vragen aan minister Asscher te stellen. Wat vindt hij van de ontduiking van de regels?

Enkele weken later komt de minister met zijn antwoord. Hij vindt het niet getuigen van fatsoenlijk werkgeverschap door de zieke werknemer in dienst te houden om te voorkomen dat de transitievergoeding moet worden betaald. De werknemer kan volgens de minister nog wel zelf de ontbinding van de arbeidsovereenkomst vragen en om de transitievergoeding vragen. Ik citeer :

'Als de rechter oordeelt dat er sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever kan hij aan de werknemer een billijke vergoeding toekennen en heeft de werknemer, op grond van artikel 7:673 lid 1, onder b, van het Burgerlijk Wetboek, recht op een transitievergoeding.'

De minister verwijst naar een wettekst waarover bij de totstandkoming is gezegd dat ernstig verwijtbaar handelen niet snel zal worden aangenomen. Onder juristen werd deze weg al snel het muizengaatje genoemd om aan te geven dat deze weg nauwelijks ontsnapping biedt. Sommigen gaan nog verder en bestempelen het zelfs als een luizengaatje.

Moet of kan het in stand houden van een leeg dienstverband met een zieke werknemer objectief bezien als ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever worden aangemerkt? Nee, volgens mij niet. De medewerker wordt niet benadeeld. Goed hij krijgt geen transitievergoeding, maar hij behoudt wel de mogelijkheid om na herstel weer aan het werk te gaan. Naar mijn oordeel zal de rechter een ontbindingsverzoek op grond van ernstig verwijtbaar handelen dus niet toewijzen, althans (als er wel wordt ontbonden) de ontbinding niet gepaard laten gaan met toekenning van een transitievergoeding (én al helemaal geen billijke vergoeding).

Mijn gedachte is dan ook: Asscher presenteert een cadeau dat bijna niet uit te pakken is. Wel mooi verpakt, politiek Den Haag is verblind door de verpakking en heeft geen oog meer voor de inhoud.

Redactie Baaz
Door: Redactie Baaz
Redactie

Redactie Baaz

Redactie